6. Materiaal kennis

De houtkeuze is bij akoestische gitaren bijna belangrijker dan bij welk ander instrument dan ook. Op enkele uitzonderingen na is het natuurlijke hout met zijn typische nerf zichtbaar zelfs een designkenmerk van elke akoestische gitaar. Sommige oppervlakken zijn alleen geolied of gewaxt in plaats van geverfd. Enkele modellen hebben een dekkende laklaag. Daarom moet je speciale aandacht besteden aan de textuur van de nerf. Esdoorn, bubinga, palissander, wenge, walnoot, essen, mahonie of esdoorn zijn enkele van de meest populaire houtsoorten in de gitaarbouw, die worden gebruikt in de achterkant, zijkanten, bovenblad en hals.

Niet alleen vanwege de buitenkant van een gitaar, maar vooral vanwege de invloed van het materiaal op de klank van het instrument moet je letten op de keuze van constructiematerialen. Hieronder worden de belangrijkste houtsoorten en hun klankkwaliteit beschreven:

Esdoorn (Maple)

De transparante, heldere klank van het klankhout met zijn fijn ontwikkelde hoge en lage tonen slaat een goed figuur op elk gebied van de instrumentbouw. Dankzij zijn sterkte is esdoorn ook de eerste keuze voor halzen (en fretboards). Esdoornbladen geven elektrische gitaren de nodige assertiviteit. In de akoestische gitaarwereld wordt het vaak gebruikt voor het maken van de toppen van platte gitaren. Hier levert het heldere, precies gedefinieerde hoge tonen en zacht grommende bas.

Maar het beproefde klankhout is ook de eerste keuze voor de productie van achter- en zijkanten.

Berk (Birch)

Berk wordt zelden gebruikt in de hedendaagse gitaarbouw. Aan het begin van de vorige eeuw was dat anders. In die tijd gebruikten gitaarbouwers het hout als basis voor de productie van achter- en zijkanten van akoestische gitaren.

Cocobolo

Het hout is een rozenhoutsoort en komt uit Midden-Amerika. Omdat het geluid vergelijkbaar is met het legendarische Rio-palissander, geniet het een steeds grotere populariteit bij het maken van gitaren.

"normales" Ebenholz

Ebbehout (Ebony)

Net als palissander kenmerkt dit tropische hout zich door een bovengemiddelde dichtheid en sterkte.

Macaasar Ebenholz

Het peperdure hout wordt vooral gebruikt op instrumenten waar de prijs vanaf het begin geen rol meer speelt. Het harde hout wordt vaak gebruikt om toetsborden voor gitaren en bassen te maken. Duurdere akoestische en jazzgitaren worden vaak geleverd met bruggen van donker edelhout.

Eik

Eiken wordt zelden gebruikt in de hedendaagse gitaarbouw. Aan het begin van de vorige eeuw was dat anders. In die tijd gebruikten gitaarbouwers het stabiele hout voor de productie van achter- en zijkanten van akoestische gitaren.

Sitka Fichte

Vuren (Spruce)

Spruce is de eerste keuze als het gaat om het vervaardigen van akoestische gitaarbladen. Het hout geeft een warme, open, assertieve toon en wordt in verschillende gradaties verwerkt. De bekendste ondersoorten zijn: Sitkaspar, Engelmannspar, Adirondackspar (Appalachenspar). Vurenhout (hooggebergte) is harder dan cederhout.

Engelmann Fichte

Interessant voor meestergitaren: het bovenblad van een meestergitaar moet zo fijnkorrelig en gelijkmatig (smalle jaarringen) mogelijk zijn of zelfs de felbegeerde gejammergroei van hazelaarsparren hebben. Hun klankgedrag is in het begin vrij gedempt door de harsstructuur en het vocht in het hout. Het duurt lang (soms jaren) om in alle toonsoorten te spelen. Goed geadviseerde beginners die in het bezit zijn gekomen van een zeer goede meestergitaar met een sparrenhouten bovenblad, zouden deze een paar maanden moeten laten inspelen door een ervaren gitarist. Omdat het hele boventoonspectrum zich alleen kan ontvouwen als de gitaar correct wordt ingespeeld. Hun geluidsgedrag is zacht en fijn. Er wordt gezegd dat het een spirituele klank heeft. Dit betekent dat de enkele toon een duidelijke omtrek heeft. Hun ontwikkelingskansen zijn dus buitengewoon. Bovendien kan de ervaren speler zijn toon helpen ontwikkelen op zo'n instrument. De tonale levensduur van een gitaar met sparrenhouten bovenblad is meer dan honderd jaar.

Een alternatief materiaal voor het bovenblad van sparrenhout op Meisterguitars is cederhout. De toonverschillen tussen de twee instrumenten kunnen worden vervaagd door constructieve details en door de keuze van lak en hout voor de achterkant, zijkanten en hals. Desalniettemin kan eindelijk worden gezegd dat de volumineuze, briljante powergitaar grotendeels is uitgerust met een cederhouten bovenblad en de contemplatieve, duurzame, mooi getinte gitaar heeft een sparrenhouten bovenblad.

Ceder

Als topmateriaal voor akoestische gitaren zorgt het hout, dat zachter en elastischer is dan sparrenhout, voor een warme, zeer sonore toon en een snelle respons, ideaal voor klassieke gitaren en akoestische gitaren met staalsnarige fingerstyle.

Aangezien het hout van de ceder een relatief zacht hout is, moet u ervoor zorgen dat de dikte van het blad niet te dun is. Hij klinkt wat harder, grover, luider en directer dan een sparrenhouten topgitaar. Vergeleken met vurenhout hoeft er nauwelijks op te worden gespeeld, d.w.z. H. na een relatief korte speelperiode (100 uur spelen) is hun toon volledig ontwikkeld en volwassen. Het past op een bepaalde manier bij de speler, want zelfs zonder verhoogde activiteit zijn met de juiste behandeling direct goede geluidskenmerken te horen. Aan de andere kant zijn hun tonale ontwikkelingsmogelijkheden en hun tonale levensduur (ongeveer 70 jaar) lager door de houtstructuur.

Koa

Het hout komt uit Hawaï en fascineert met een zeer intensieve nerf. Oorspronkelijk werd koa alleen gebruikt om ukeleles en Hawaiiaanse gitaren te maken. In de loop van de 20e eeuw ontdekten echter steeds meer Amerikaanse gitaarfabrikanten de voordelen van dit bijzondere materiaal. Koa levert een zeer helder, transparant geluid met vrij uitgesproken midden/hoge tonen.

Kanthout

... groeit in Australië en Midden- en Zuid-Amerika en levert een volumineus, gedifferentieerd geluid met een snelle respons.

Mahonie

Een van de meest populaire en meest veelzijdige houtsoorten bij het maken van gitaren. De geleverde toon is rijk aan sustain, warm en gebalanceerd, met subtiele hoge tonen en zingende boventonen.

Nato

De mahonie-ondersoort heeft kenmerken die vergelijkbaar zijn met het meer bekende familielid.

Palisander (Rosewood)

Net als ebbenhout heeft palissander een extreme dichtheid en sterkte. De resulterende duurzaamheid beveelt het hout vooral aan voor de productie van fretboards en bruggen (bijvoorbeeld voor akoestische gitaren). De klankeigenschappen van palissander zijn vooral populair bij de constructie van akoestische gitaren. Het wordt bij voorkeur gebruikt voor de productie van achter- en zijkanten, waar het zorgt voor een krachtige bas en briljante boventonen.

Rio-Palisander

Indischer-Palisander

INFO: Rio-Palisander – Zelfs twintig jaar geleden was het felbegeerde klankhout zeer zeldzaam en duur. Inmiddels is de boompopulatie dermate afgenomen dat Braziliaans palissander beschermd is op grond van de soortbeschermingsovereenkomst en daardoor niet meer vrij verkrijgbaar is. Alleen het hout van bomen die voor de deadline van 11 juli 1992 zijn gekapt, mag worden geëxporteerd of verwerkt. Als bijna gelijkwaardig (en veel goedkoper) alternatief wordt tegenwoordig normaal Indisch palissander gebruikt.

Walnoot

Walnoot is de afgelopen jaren gestaag gegroeid in populariteit bij het maken van gitaren. Het hout heeft een aantrekkelijke kleur en levert een zeer gebalanceerde toon, met subtiele bassen, pittige middentonen en flatterende hoge tonen.