Aquila Ambra 800 Nylgut Class. Guitar

I restaured an old romantic guitar from around 1800.
I was afraid of tension to this old guitar, so i needed light tension, and preferable strings that mimic the sound of the old gut strings from that time. I decided to give these Aquilas a shot. The strings are VERY decent and have a warm tone.

Only cons are: the highest string (E or 1st) kept snapping when i got close to the tone (i tuned the guitar a half step lower). I decided to tune the guitar up from a B (si) by half a tone a day, which worked.
The strings remain stable in tune after 5-10 tuning sessions.

Ik zocht een synthetische snaar voor mijn "romantische" gitaar (63 cm, Frans 1835), en was erg benieuwd naar dit setje. De bassen ("Rayon", oftewel kunstzijde) zijn een goede imitatie van een zijdesnaar, met een rondere klank, zonder de (over)enthousiaste boventonen van de gemiddelde nylonbas, maar toch met een zekere klankschoonheid. De hoge snaren (Nylgut NNG) zijn een goede match qua klank en spanning. Opvallend van de set is de snelle inrektijd. Na een intensieve studieperiode verloren de bassen snel hun helderheid (die natuurlijk toch al gematigd was), en dan blijft er niet veel over, geen klankschoonheid, geen dynamiek. Maar ik zou zeggen: uitproberen die set als je een oude gitaar of kopie hebt.
Voor mijn gitaar bleek de spanning van deze set toch te hoog. De gitaar werd een beetje gekeeld, de sustain werd te kort, en er was een gebrek aan boventonen. Het probleem verdween toen ik de hoogste snaren verving door NNG 60 en 76 (los bij Thomann verkrijgbaar). Mijn bassen had ik toen al vervangen door Hannabach 815 SLT. Mijn persoonlijke voorkeur ligt bij deze combi, maar elke gitaar is anders en elke speler ook.
FYI: de spanningen van de Ambra 800 zijn als volgt:
1: 0.63, ca. 7kg;
2: 0.78, 6+;
3: 0.94: 5,8;
D: 6kg;
A: 6,8;
E: 6.2
(gegevens van de fabrikant, door mij omgerekend voor 63 cm @440).