Willen we eigenlijk wel nieuwe muziek ontdekken?

Willen we eigenlijk wel nieuwe muziek ontdekken?

Herinner je je nog het gevoel dat je had toen je voor het eerst dat liedje hoorde van je favoriete band/artiest? Dat gevoel van vreugde, verwondering en openbaring, alsof alles van grijs tot een veelvoud aan kleuren explodeerde. We kunnen ons dat exacte moment zelfs na enkele decennia herinneren, maar op de een of andere manier kunnen we het later in ons leven niet reproduceren. Waarom is dat? Laten wij het uitzoeken!


Na 30 jaar worden we… eentonig?!

Misschien heb je weleens je ouders horen zeggen dat muziek in hun tijd beter was dan de “moderne onzin” die jij zo leuk vindt? Nou, raad eens: we gaan hetzelfde zeggen. Uit verschillende onderzoeken van Deezer en Spotify blijkt dat we na ongeveer 28/30 jaar een “muziekverlamming”, waarbij we de neiging hebben om steeds weer te luisteren naar de muziek die we in onze twintiger jaren hebben ontdekt en nieuwe bands of artiesten vermijden te checken.

Zoals uit de enquêtes bleek, is een van de belangrijkste redenen daarvoor een verandering van levensstijl: rond die leeftijd beginnen mensen normaal gesproken sedentair te worden, ze kopen een huis, hebben een veeleisende baan en beginnen uiteindelijk een gezin te stichten..

Verrassend genoeg was dit niet de belangrijkste reden, procentueel gezien: de overweldigende hoeveelheid muziek om te ontdekken was, op basis van de enquête van Deezer, gewoonweg veels te veel – genoeg om reden nummer 1 te zijn voor de meeste deelnemers..

 

 

Maar… ik ben een fan van VEEL genres en artiesten!

Natuurlijk ben je dat, maar de kans is groot dat je je muzikale catalogus hebt ontwikkeld toen je jonger was. Zoals het resultaat liet zien, is de piekleeftijd voor het ontdekken van nieuwe muziek 24 jaar: tegen die tijd ben je volwassen genoeg om je geest te openen en je keuzes te verbreden, maar ook nog jong en vol energie om de tijd en de wil te vinden om muziek te bekijken die je nog nooit eerder hebt benaderd.

Denk daarbij aan de methoden en manieren die je hebt gebruikt om nieuwe muziek te ontdekken vóór de recente streaming revolutie: het was allemaal een kwestie van mond-tot-mondreclame tussen vrienden, internetforums, chatrooms en tv. Deze verschillende kanalen plaatsten al enkele filters tussen jou en de muziek om je gemakkelijker iets passends te kunnen vinden.

Met de huidige streamingdiensten heb je de muziekcatalogus van de hele wereld in handen: het is gewoon veel te veel muziek om de reis te beginnen. Natuurlijk zijn er functies en playlists van ‘artiesten die je al leuk vindt’ die nuttig zijn, maar dit kan je algehele ervaring beperken als je op zoek bent naar iets nieuws en fris voor je oren.

 

Het is ook een kwestie van emoties en nostalgie

Muziek is de soundtrack van ons leven en we zijn emotioneel gehecht aan de muziek waar we naar luisterden toen dingen in ons leven net gebeurden: liefdesrelaties, relatiebreuken, successen en mislukkingen in het leven en op school enzovoort.

Dit spreekt ook voor zich als je je gaat realiseren dat elke generatie zijn eigen “themalied” heeft. Bijvoorbeeld, Radiohead’s “Creep” is één van de meest populaire nummers onder de 38-jarigen, omdat het cohort op hun “muzikale sweet spot” toen het lied in 1993 werd uitgebracht.

 

Nieuwe muziek = vrolijk brein

Volgens Valorie Salimpoor, auteur van het boek “The Brain and New Music”, zijn we gewend aan routine in ons leven. Om die reden ervaren we niet vaak intense of catharsische emoties – we leven ze uit door middel van muziek, dankzij de chemicaliën die in onze hersenen vrijkomen wanneer we naar bepaalde liedjes luisteren. Nieuwe muziek kan dat proces in gang zetten, naast de enorme lijst van gunstige effecten die muziek op onze hersenen heeft (het terugbrengen van herinneringen aan mensen die aan Alzheimer lijden en nog veel meer).

Het ontdekken van nieuwe muziek betekent ook het verkennen van nieuwe wegen in onze hersenen: die patronen en templates binnen een genre worden als een spons ‘geabsorbeerd’ en zijn verantwoordelijk voor het triggeren van dat gevoel van vertrouwdheid als je naar iets in je comfortzone luistert. Door naar gloednieuwe muziek en nieuwe genres te luisteren, verbreed je die gearchiveerde template, zodat je bij het eerste keer luisteren van verschillende muziek kunt genieten.

Tot slot is het goed af te wijken van de gebruikelijke bekende nummers die je steeds weer speelt om je hersenen te voeden met nooit eerder gehoorde muziek om te analyseren en uit te werken. Er is onderzoek gedaan naar de correlatie tussen een nieuwe geshuffelde playlist en de dopaminegehaltes in je hersenen. Laten we een duik nemen in het onbekende!


Het is prima om een persoonlijke smaak en favoriete artiesten te hebben. Dat gezegd hebbende, is het goed voor ons brein en onze culturele bagage om zoveel mogelijk nieuwe muziek te ontdekken – en het kan geen kwaad!

Zit je in een muzikale verlamming? Hoe train je jezelf om deze gewoonte te doorbreken? Laat het ons weten!

2 Reacties

    Geachte heer/mevrouw,

    na 30 jaar worden wij eentonig hoezo want zou het niet zo zijn dat die moderne muziek vreselijk is om aan te horen?
    Ik zelf ben sinds ik 10 jaar oud was Elvis Presley fan en later is daar Rock & Roll uit de 50 ` jaren bij gekomen en country,ben nu 66 jaar oud.
    Maar ook de country uit de laatste 30 jaar is steeds slechter geworden.
    Luister veel liever na een lp dan dat ik mij op zou geven voor één van die zogenaamde streamingdiensten.

    Met een vriendelijke groet,

    Jan Akkermans.

    ‘…moderne muziek vreselijk om aan te horen’??

    Nee joh. Er is zoveel leuks te ontdekken nog. Luister bijvoorbeeld eens naar “Murder Song (5, 4, 3, 2, 1)” van Aurora, om er een pareltje uit te pikken. Kippenvel op heel mijn lijf.

    B.t.w. ben ik 57 jaar (en groot Elvis fan). Mocht dat wat uitmaken. 🙂

Geef een reactie

ADVERTENTIE