Wegwijzer in de jungle van kabels: het best bekabeld!

Wanneer je in de Thomann online shop op ‘Kabels‘ klikt, verschijnen er wel 16 verschillende categorieën van verschillende kabeltypes. In de eerste “Instrumenten kabel” categorie staan er al 419 verschillende producten vermeld! Oke, er zijn wel veel soortgelijke kabels in verschillende kleuren en maten, maar welke kabel is nou net de ‘juiste’? Dat is iets wat elke instrumentalist zich afvraagt. Want “kabels zijn belangrijk!”

De verscheidenheid aan kabeltypen

Waarom zijn er zoveel verschillende kabeltypen? Hoewel ze hetzelfde overbrengen, wordt het signaal ervan om technische redenen voortdurend in zijn “consistentie” gewijzigd.

Een microfoon, bijvoorbeeld, levert een output signaal (oftewel “signaaltje”) van een paar millivolts. Een versterker stuurt hetzelfde signaal naar de luidspreker, maar dan met duizenden millivolts. Voor de overdracht van deze verschillende signaalsterktes heb je verschillende kabels nodig – of met andere woorden: de kabel en de eisen van de applicatie moeten overeenkomen! Dit is de reden waarom een ​​gitaarkabel niet als luidsprekerkabel mag worden gebruikt: signaalsterkte en kabel passen niet bij elkaar!

de sssnake IPP1030

De anatomie van audiokabels en instrumentkabels: hun constructie

De instrument- of gitaarkabel is een kabel met aan elk uiteinde twee identieke stekkerverbindingen. De stekkers hebben een standaarddiameter van 6,35 mm (dit lijkt op een willekeurig getal, maar het is eigenlijk de conversie van ¼ inch). De kabel heeft voor de signaaloverdracht een binnengeleider en een schild om het signaal tegen storing te beveiligen. De interne geleiders en de afscherming zijn gescheiden door een isolatielaag. De binnengeleider bestaat uit vele fijne gedraaide koperstrengen. Het signaal wordt verzonden met behulp van een “ongebalanceerde” instrumentkabel. Dit betekent dat het schild wordt gebruikt als een “terugweg” voor het signaal om het circuit te sluiten.

De klinkstekkers of jack plugs hebben twee contacten: één voor de signaalgeleider en een voor de afscherming. Omdat slechts één signaal wordt verzonden, worden deze stekkers soms mono-jacks genoemd. Er zijn echter ook klinkstekkers met drie contacten, die stereo-jack worden genoemd, die echter ook mono-signalen kunnen overbrengen (met een symmetrische transmissie). Daarom is simpelweg ‘jack’, de Engelse aanduiding, meer universeel omdat dat geen verwarrende informatie geeft. De jack is alleen vernoemd naar zijn contacten: Onze mono-stekker heet dan TS-stekker, omdat het een “tip” contact en “sleeve” contact heeft (tip = punt, sleeve = mouw). De stereo stekker heet de TRS stekker, met de extra “R” voor “ring” en een tweede contact voor een extra inwendige geleider.

Wat is een goede plug?

Twee dingen zijn hier belangrijk: het behuizingmateriaal en de trekontlasting. De behuizing dient van metaal te zijn. Gegoten plastic stekkers zijn ok wat veerkracht betreft, maar het probleem is dat je ze net zo goed in de vuilnis kunt gooien wanneer er eentje defect is. Een metalen stekker kan keer op keer, opnieuw worden gesoldeerd.

De trekontlasting van de stekker is erg belangrijk. Er zijn twee varianten: een klem met metalen lipjes die om de kabel drukken, en een huls die tegen de kabel drukt wanneer de stekker wordt gedraaid. Deze laatste heeft onze voorkeur; het houdt de kabel permanent vast, zelfs ook in de hoekige versie.

Neutrik is zowat marktleider in plugs. Met Neutrik-plugs (hier is een symmetrische versie) kun je nooit mis gaan, deze pluggen zijn beproefd en bewezen. Een goed alternatief zijn de Hicon-connectoren, die door Sommercable worden verkocht. Vergulde stekkers zijn geen criterium voor het beste geluid. Ze oxideren niet, maar dat is dan ook het enige voordeel van duur edelmetaal.

Betrouwbaarheid op het podium: essentiële instrumentkabels voor muzikanten

Wat betreft het geluid, durven we te zeggen dat elke gemerkte kabel goed genoeg is voor live-optredens (wat betreft kabel en geluid, zal ik iets anders zeggen …). Maar wil je echt de beste kabels voor live-optredens, dan kunnen we je maar een ding zeggen: gebruik robuuste kabels die hun plicht doen!

Podiumkabels moeten… stil blijven!

Op het podium worden kabels vertrapt, er wordt mee gesleept, omgebogen en met bier overgoten. Een podiumkabel moet dit allemaal aan kunnen zonder geknetter of andere ruis. Kabels die mechanisch contact met achtergrondgeluiden zoals gekraak bij de output toelaten, worden “microfonische” kabels genoemd. Als gevolg van de bewegingen worden kleine spanningen gegenereerd, die door versterkingen hoorbaar worden.

Dus is de oplossing voor op het podium: niet bewegen, zodat ook de kabel geen millimeter kan bewegen. Geen goed idee? Er is een andere manier: Als tegenmaatregel gebruiken de fabrikanten een tweede schild, gemaakt van speciaal geleidend materiaal, dat deze spanningen absorbeert en de microfonie neutraliseert. Maar ook deze kabels hebben een “restant microfonie”, die indien extreem hoog versterkt, hoorbaar worden.

Podiumkabels moeten goed afgeschermd zijn!

Storing is nog erger voor het signaal dan het microfonisch effect. Instrumentkabels fungeren als antennes – en slechte kabels zijn verdomd goede antennes. Een afscherming die je in verschillende uitvoeringen kan vinden helpt tegen zulke storingen. Het meest eenvoudige is een spiraal afscherming, waar de koperstrengen eenvoudig om de kabel worden gewikkeld. Het enige probleem is dat de spiraal afscherming door bewegingen, ombuigingen en getrek kan verschuiven waardoor de binnengeleider niet volledig bedekt blijft.

De betere optie is een gevlochten afscherming gemaakt van gevlochten koper, die de binnengeleider volledige gedekt, ook bij sterke bewegingen. Maar aangezien voor dit soort afgescherming vrijwel veel koper wordt gebruikt, zijn ze duurder dan de eenvoudige spiraal afschermde kabels.

Podiumkabels moeten flexibel zijn!

Niets is vervelender dan stijve spiraalkabels die zich als een struikelblok om je voeten heenwikkelen. Podiumkabels moeten zo flexibel mogelijk zijn. Maar helaas, we moeten wel een compromis sluiten tussen een goed hanteerbare kabel en één met een duurzame goede afscherming: alle bovengenoemde maatregelen om de kabel “stil” te houden – de gevlochten afscherming, het extra afscheidende scherm tegen microfonie, een dikkere kabelmouw als bescherming tegen stoten – allen maken de kabels dikker en stijver en dus minder flexibel.

Verlies van hoge tonen met lange kabels?

Waarschijnlijk heb je ooit van treble verlies in het gitaargeluid gehoord wegens een te lange instrumentkabel? Dit komt door de hoge output-impedantie van passieve pickups in combinatie met de kabelcapaciteit, die samen een low-pass filter vormen. Hoe dit precies gebeurt, is een onderwerp. Belangrijk is echter: hoe langer de kabel, hoe meer de frequentie afneemt die de hoge tonen bevordert. Op welk lengte dit effect te horen is hangt af van verschillende factoren. Ook het instrument zelf en de versterker spelen hier een rol. Dikwijls spreken we over tien meter, maar dat is slechts een ruwe indicatie.

Het grappige is: veel gitaristen nemen speciaal een te lange kabel omdat ze juist treble verlies willen. Een super transparante hi-fi- treble in het gitaargeluid is dus niet altijd gewenst. De beste technische kabel is dus niet altijd de meest geschikte kabel!

Keyboarders hoeven zich trouwens geen zorgen te maken over treble verlies. Hun lage impedantie-output leidt niet tot een hoorbaar verlies van hoge tonen, zelfs bij kabels langer dan tien meter. Hetzelfde geldt voor snaarinstrumenten met actieve elektronica, door hun lage impedantie-output zou het treble verlies alleen bij onrealistisch lange kabels plaatsvinden.

Investeren in audiokabels: is een hogere prijs altijd beter geluid?

De Micro Golden Oval Analysis Plus is een instrumentkabel van drie meter met een prijskaart van $6,598.90. Maar waarom? Simpelweg omdat er mensen zijn die ervoor betalen. Eigenlijk heeft men geen bijzondere inspanningen of dure materialen nodig om een audiosignaal met een bandbreedte van 20 Hz tot 20 kHz zuiver over te kunnen dragen.

6.000 US dollar voor een instrument kabel is wel erg overdreven. In plaats van een high-end kabel raden we aan om een paar goede instrumentkabels in verschillende lengtes aan te schaffen. De standaardlengtes zijn drie, zes en negen tot tien meter. Hier zijn enkele voorbeelden van verschillende instrumentkabels die verkrijgbaar zijn in verschillende lengtes. Zo bereid je jezelf voor op alle podiums en in verschillende maten.

Conclusie over audiokabels

Zoals op vele gebieden in de muziekapparatuur is er ook vooruitgang waar te nemen in de ontwikkeling en productie van kabels. En dit zal ons ten goede komen in de lagere prijzen. Als je je begeeft in de midden prijsklasse van zo’n 20 tot 50 euro voor een merk instrumentkabel (afhankelijk van de lengte van de kabel …), dan zit je niet verkeerd. Zulke kabels zijn geavanceerd en bestaan uit beproefde materialen, er wordt niet op koper bespaard en ze zijn netjes met gemerkte stekkers gemonteerd. Als je zulke kabels met zorg behandelt zul je er levenslang van genieten!

---

Hier vind je alle kabels en pluggen op thomann.de. Indien je nog vragen hebt, aarzel dan niet om contact met ons te nemen!

---

CableGuy op thomann.de: vind de juiste kabel voor je apparatuur

Met de CableGuy ben je optimaal bekabeld: hiermee vind je de beste plugs die bij jouw behoeftes aansluiten.

CableGuy op Thomann.de | Vind de juiste kabel voor je apparatuur

Toon alle blogs door Larry