Hit The Tone: James Blake – Roland Percussie Pads

James Blake? Doet de naam een belletje rinkelen…

Natuurlijk rinkelt er een belletje. We hebben het over een hedendaags genie. Critici en luisteraars hebben hem in de mix van pop, downtempo, dubstep, ambient, R & B, postdubstep en soul geplaatst. Hoewel James Blake, net als alle andere grootheden, niet volledig in een van deze categorieën past, zijn muziek – en zijn uitspraken – dichter bij de laatste twee genres dan bij alle andere. De Brit heeft ooit gezegd dat hij alleen gewone nummers met complexe technologie probeert te maken. Neem nou eens Portishead, Frank Ocean, D’Angelo, Jamie Lidell, Brian Eno, Antony Hegarty en Nina Simone, en gooi ze in een blender. Hoe gaat dát klinken! Blake zet de puzzelstukjes in elkaar, herdefinieert en contextualiseert ze. Dat is zijn ding! Iemand zei ooit dat dát nu precies de definitie van kunst was. Klinkt eenvoudig, toch?

Vertel me meer!

Elke muziekliefhebber moet op zijn minst ooit de naam James Blake gehoord hebben. Zijn naam kwam tien jaar geleden op de voorgrond toen hij zijn eerste single, Air & Lack Thereof, uitbracht (luister HIER).

Een jaar later bracht hij zijn eerste, zelf getitelde album (2011, Polydor) uit, die aan alle verwachtingen voldeed. Met zijn tweede album Overgrown (2013, Polydor) won deze Londenaar, toen amper 20 jaar oud, de prestigieuze Mercury Prize en vestigde hij zichzelf als referentie in de wereld van de elektronische muziek. Daarna bracht hij het album, The Color in Anything (2016, Polydor) uit, en net, op 18 januari Assume Form (2019, Polydor).

Genoeg over zijn carrière, we zijn hier om over een andere kwestie te praten.

Sinds zijn opkomst in de laatste 4 maanden van de vorige eeuw, heeft elektronische percussie voor veel ophef gezorgd. Hoewel het zich snel aan de vereisten van bepaalde avant-gardes heeft aangepast, minachtte men het gebruik in de populaire muziek en degene die dat aandurfde werd van kitsch of erger verweten. Nou, laten we eerlijk zijn: een aantal nummers uit die tijd klonken vanwege de elektronische drums inderdaad vreselijk. Maar naarmate de tijd verstrijkt, verbetert de technologie totdat, in het tweede decennium van de 21e eeuw, een Engels genie genaamd James Blake binnentreedt. Het is niet alleen dat hij elektronische percussie-pads als een logistieke of veelzijdige component gebruikt, maar Blake gebruikt deze combinaties om ze als een andere tool en andere nuance aan zijn muzikale discours toe te voegen. De verschuiving is gigantisch: van een lachertje van de muzikale apparatuur, tot een geheel nieuw standaard instrument. Blake is natuurlijk niet de enige, maar we noemen hem wel de leider van een muzikale beweging.

Laten we het over zijn gear hebben!

James Blake gebruikt voornamelijk Roland-pads. Het Japanse merk, een van de grote pioniers in alles wat met elektronische muziekinstrumenten te maken heeft, biedt een breed scala aan pads van professioneel niveau tegen redelijke prijzen. In het bijzonder is de Brit vertrouwd met de SPD-units. In deze video zien we hem bijvoorbeeld de SPD-S gebruiken…

Klasse!

Een Sampling pad van klasse, die ons het meeste plezier zal geven, is echter de Roland SPD-SX…

Wat dit model zo bijzonder maakt, is dat het alle kwaliteiten van al zijn voorgangers in zich heeft, terwijl het vrijwel al hun tekortkomingen elimineert. Op Roland ’s website noemen ze het “de perfecte aanvulling op elke akoestische of elektronische drumstel, percussieconfiguratie, DJ en keyboards”. Hoewel deze woorden wel erg commercieel klinken, moeten we zeggen dat… ze gelijk hebben. De SPD-SX heeft zelfs de mogelijkheid om verschillende samples in een enkele hit te triggeren en de frases van de bijbehorende tracks geheel getrouw te loopen. We hebben het over een instrument dat gebruik maakt van de modernste technologie en dat veelzijdigheid, praktische bruikbaarheid, snelheid en precisie combineert. Geen geknoei!

Het “Percussion and Sampling Module” concept – ongekende arrangement en gevoeligheid in de sampling-pads – maakt de SPD-SX tot een uniek instrument in de wereld. Daarnaast zijn er ingangen voor externe dubbele sensors/triggers, drie multi-effect units, met twee real-time bedieningsknoppen en vier knoppen gewijd aan de effecten, Pad Dynamics- indicators die de status van elke pad aangeven, uitgebreide USB-functionaliteit, een backlit LCD-scherm, audio-opname en toewijzing via de Multi-Pad-sampling en een intern geheugen van 2 GB, waardoor ongeveer 360 minuten autonome sampling mogelijk is. In dit opzicht wordt SPD-SX met het SPD-SX Wave Manager-programma geleverd, waarmee je de sample-library kunt beheren.

In deze video zie je rond 36:25 de drums die James Blake vergezellen. Daar zie je Ben Assiter, die deze combo gebruikt:

Alternatieven

De SPD-SX kost € 679 en de sensationele SPD-SX Sampling Pad SE zo’n € 100 meer, maar maak je geen zorgen: er zijn alternatieven. Vele, in feite

De eerste combo is de Clavia Nord Drum 3P, een percussie-modelleringssynthesizer met zes kanalen, een geïntegreerd multi-pad en input voor drum-pad en een bibliotheek met acht banks (elk inclusief 50 programma’s).

Tussen de 400 en 600 euro, vinden we de Yamaha DTX-Multi 12, of als bundel de Yamaha DTX-Multi 12 Drum Pad-bundel.

Er zijn ook zeer interessante alternatieven tussen de 100 en 300 euro. Bijvoorbeeld de Alesis Samplepad Pro, de Roland SPD::ONE Wav, de Alesis Samplepad 4, de Alesis PercPad Percussion Pad en een van de meest populaire opties op de markt, de Millenium MD-90 Mobile Drum.

We hebben het hier over een combo met 7 drumpads met dynamische gevoeligheid, 265 drum- en percussiegeluiden, 45 drumkit-presets, 5 vrij programmeerbare user kits en 100 opgeslagen preset songss. Dit alles voor slechts € 99. Bekijk een volledige demo in deze video:

Conclusion

In het begin zeiden we dat elektronische percussie van het lachertje van de drums tot een aanzienlijk instrument is uitgegroeid. Aan de ene kant is er de technologische variabele, de onbetwistbare vooruitgang die de techniek in deze decennia heeft ondergaan en het feit dat er tegenwoordig vele veelzijdiger en verrijkender drumpads zijn. Aan de andere kant, en misschien nog belangrijker, is daar het proces hoe musici de mogelijkheden van elektronische instrumenten voor zichzelf hebben verwerkt en aan hun artistieke discours hebben toegevoegd. James Blake is misschien een van de meest paradigmatische voorbeelden. Een geweldige student van populaire avant-garde muziek, maar ook een muzikant die al vanaf zijn zesde jaar piano speelde, die heeft laten zien dat techniek niets is zonder geest, of zonder menselijk element. De mate van uitmuntendheid die hij met zijn muziek heeft bereikt, is het bewijs dat technologie altijd het middel zal zijn, en nooit het doel.

Toon alle blogs door Larry