Hit The Tone! Led Zep & Glyn Johns

Iets nieuws met Led Zep?

Nou, niet echt nieuw: het is een halve eeuw geleden dat Led Zeppelin’s eerste, zelfgetitelde album werd uitgebracht en dát lieve mensen, moet gevierd worden. We hebben het hier over een van de belangrijkste bands in de geschiedenis van rock ‘n’ roll. Hoewel dit een uitspraak is die te vaak wordt herhaald over te veel bands, is het in ‘t geval van deze Britten gerechtvaardigd: Jimmy Page, voormalig gitarist van The Yardbirds, richtte een band op met als doel de blues opnieuw te interpreteren via het prisma van hard rock. Samen met Cream, Jeff Beck Group of Ten Years After, was het resultaat een speerpunt van de opkomst van de Britse bluesrock. Hoewel ze als proto-heavy, bluesrock of hardrock, ingedeeld zijn, zijn er in Led Zeppelin’s discografie – bestaande uit 9 albums – ook sporen van soul, psychedelia en folk te onderscheiden. Het eerste hoofdstuk van dit levendige verhaal vond plaats in oktober 1968. Jimmy Page verzamelde de band voor ongeveer 30 uren in de Olympische Studio’s in Londen waar Page, Robert Plant, John Paul Jones en John Bonham het nu klassieke album opnamen. Page herinnerde zich jaren later: “Led Zeppelin (Atlantic 1968) was bijna een live-album, en dat is opzettelijk zo gemaakt. Inderdaad, een paar takes was genoeg om elk nummer op te nemen. Later kreeg Page de hulp van Glyn Johns, die, hoewel niet geheel gerechtvaardigd, een fundamentele rol heeft gespeeld in verschillende rockklassiekers – hij was degene achter albums zoals Who’s Next van The Who of Get Yer Ya-Ya’s Out van The Rolling Stones. In dit artikel gaan we kort in op de gitaar die Page gebruikte en de manier waarop Glyn Johns John Bonham’s drums opnam: volgens velen het ingrediënt dat Led Zeppelin boven de meeste bands plaatste.

Listen on Spotify

Speelde Jimmy Page zijn gitaar al met een vioolstrijkstok??

Nee, althans niet in de studio. Hoewel Page bekend staat om een Gibson Les Paul Standard te spelen, speelde de Brit in de opname van het eerste album van Led Zeppelin een gitaar die hem door Jeff Beck was gegeven. Het is een 1959 Fender Telecaster met een historische custom body-afwerking. Het was echter dit ontwerp dat Page met Fender namaakte om de Fender Jimmy Page Telecaster RW NAT te creëren, een van de twee modellen die hij heeft helpen ontwikkelen. Het andere is ook een juweeltje: de Fender Jimmy Page Mirror Tele RW WBL.

Voordat we verder gaan naar de versterker, moeten we het eerst nog hebben over een ander model: het model dat Epiphone ontwikkelde, en geïnspireerd is op de Gibson EDS-1275 dubbele hals gitaar. Het heet de Epiphone G1275 CH en is verkrijgbaar in onze winkel voor ongeveer € 990.

Om te begrijpen hoe Page zijn geluid heeft gegenereerd, moeten we nodig over versterkers praten. Hij gebruikte een Supro buizenversterker, het klassieke Thunderbolt- model. Tegenwoordig biedt het Amerikaanse merk een moderne, op Thunderbolt geïnspireerde versie: de Black Magick. Verkrijgbaar in onze winkel voor ongeveer € 1.700.

Aangezien we het hebben over buizenversterkers met een vintage uitstraling, die vaak duur zijn, moeten we niet vergeten om een paar alternatieven voor de Black Magick te noemen: de Fender 59 Bassman LTD, zeer veelzijdig voor zowel gitaar als bas, de Victory V40 Deluxe Combo, de Engl Screamer 50 Combo E330, de Fender 65 Super Reverb en, iets goedkoper voor € 359, de Marshall Origin 5C Combo.

Op naar de drums!

We hebben reeds eerder gezegd dat het vrijwel unaniem geaccepteerd werd dat het het geluid was van de drums dat Led Zeppelin boven de meeste bands in hun genres plaatste. En als we het over drums hebben, dan moeten we deze naam benadrukken: John Bonham. Het is natuurlijk bijna onmogelijk om het geluid van de drums van Led Zeppelin na te maken, omdat het bijna onmogelijk is om als John Bonham te spelen. We hebben het niet alleen over een enorme punch, soms wel omschreven als een trein die boven je hoofd vliegt, Bonham bracht ook een onmiskenbare groove naar het Led Zep-geluid, zacht en diep, die in het midden van de tempi aan het licht komt met psychedelische aroma’s zoals in “Dazed and Confused”.

https://www.youtube.com/watch?v=-rmtJ6-EY1E

Hoewel Bonham drums van verschillende merken speelde, is er één ding dat Led Zep altijd in hun sets deelden: grote maten. We hebben het over 24/26″ kick drums (dit Yamaha model zou een optimale optie kunnen zijn) met gecoate drum vellen en zonder gaten.Voor toms zou hij gebruik maken van 14, 16 of 18″ maten, , met een vrij hoge stemming van zowel het slagvel (bovenvel) als het resonantievel (ondervel).Hij gebruikte voornamelijk Paiste bekkens (hoewel er veel alternatieven zijn), 15″ hi-hats (dit Paiste-model zou de moeite waard zijn om te bekijken, of deze prachtige Zultan-hats), een 18/20″crash (we rekenen op dit Zildjian-model en dit Zultan-model) en last but not least, een 22/24″ ride (we raden opnieuw aan deze Zildjian en Zultan-modellen).

Wat zei je eerder over Glyn Johns?

Record producer en geluidstechnicus, de buitengewone Glyn Johns… Hoewel zijn carrière een artikel op zichzelf zou verdienen, beperken we ons hier tot een bespreking over zijn werk bij het debuut van Led Zeppelin. In die tijd werden gitaren opgenomen door de microfoon zo dicht mogelijk bij de versterker te brengen. Echter, in wat al een historisch citaat is, begrepen Johns en Page dat “afstand diepte is”, dus mengden ze close-up microfoons met ambient microfoons. Zo creëerden ze een van de kenmerkende geluiden van het album. De andere betrof de implementatie van de later beroemd geworden Glyn Johns-techniek.

https://www.youtube.com/watch?v=zT774sQDwdc

Om drums met de Glyn Johns-techniek op te nemen, hebben we 3 microfoons nodig (sommige moderne technici zouden zelfs een 4e microfoon op de snare toevoegen). Twee ervan moeten condensators zijn (het wordt aanbevolen dat ze identiek zijn en een groot diafragma hebben) en de andere (of twee andere) moet dynamisch zijn. Bedenk wel dat condensatormicrofoons een betere frequentierespons en dynamiek bieden, en een lagere geluidsdruk weerstaan. Dynamische microfoons, daarentegen hebben meer body en ondersteunen hogere geluidsdrukniveaus. Daarom is het aan te raden om het conventionele patroon te volgen bij het plaatsen van dynamische microfoons: we plaatsen er een tot aan de kickdrum (en een optionele tot aan de snare). We gebruiken de condensator microfoons als overheads, de eerste direct boven de drumkit, 60 cm tot 1 m boven de snare, gericht op het kickdrum pedaal, langs de randen van de toms. Deze microfoon is meestal naar rechts gepand. De tweede wordt achter de kit bij de rechterschouder van de drummer geplaatst, ongeveer 20 cm boven het bovenvel van de vloertoms en wijst in de richting van de hi-hat, over de snare. Deze microfoon is meestal naar links gepand. Eventuele problemen moeten worden opgelost door de afstand van de microfoons aan te passen.

Het belangrijkste voordeel van de Glyn Johns techniek is de besparing van materiaal en tijd: 3 of 4 microfoons en zeer weinig scheiding in de mix. Critici zeggen dat het geen “complete” mic’ing-methode is en dat het niet mogelijk is om de afzonderlijke elementen van de drumkit te isoleren voor een goede mix. Maar, zoals we aan het begin al zeiden, luister gewoon naar Johns’ resultaten en overtuig jezelf!

Hoe doe ik het thuis?

Zoals reeds gezegd, bespaart de Glyn Johns techniek enorm veel tijd en materiaal. Dus relax, alles wat je nodig hebt is een gestemde drumset, een goede drumset – oke, dit is niet zo gemakkelijk – en vier microfoons: twee condensators en twee dynamische. In het geval van condensatormicrofoons biedt de markt een breed scala aan mogelijkheden. De the t.bone MB 78 Beta is een optimale microfoon qua kwaliteit/prijs verhouding voor slechts € 48. Andere uitstekende modellen zijn de Blue enCORE 300, de Shure Beta 87C, de AKG C7 en de AKG C636 BLK.

Wat dynamische microfoons betreft, raden we aan de SM 48 LC en de PGA58 van Shure, de EV RE20 RE-serie, de Sennheiser MD421-II en de M88TG van Beyerdynamic.

Conclusie

Duizenden lessen kunnen er van de ontstaansperiode van Led Zeppelin worden geleerd. De eerste is de duidelijke visie die Jimmy Page had. Zodra hij The Yardbirds verliet, wist hij wat hij wilde: een band die bluesrock een stapje verder wilde brengen en samen met drie grote muzikanten maakte hij het mogelijk. Het zou niet zo zijn gelopen als hij zich niet aan het pad waarin hij geloofde had gehouden. De tweede les is te leren van hoe Glyn Johns de microfoons positioneerde. We hebben het eerder gezegd: de gitaren werden gemic’ed door de microfoon aan de versterker te lijmen. Ze begrepen dat “afstand diepte is” en hebben met dit idee het spel volledig veranderd. Nogmaals komen we tot de conclusie dat het een aantal dingen zijn – techniek, kennis van de instrumenten, van de opnametools – die essentieel zijn om te bereiken wat je in je hoofd hebt. Als er geen liedjes zouden zijn – ideeën, gevoelens, iets dat je wilt uiten – zouden er geen albums zijn, en daar was bij Led Zeppelin zeker geen tekort aan.?

Toon alle blogs door Larry