Seymour Duncan SP90-1N SCHWARZ

Als je voor het opknappen van een antieke (1959) Gibson J-160E, of anders, bijvoorbeeld, een Les Paul junior of Special, het correcte element wilt hebben, de standaard P90 uit die tijd, dan zul je na een paar dagen op eBay wel spijt krijgen dat je ooit op het idee gekomen was, daarnaar op zoek te gaan. Puin voor fantasieprijzen. Dan kan je beter houden wat je hebt, maar als het echt helemaal mis is met je element (bijvoorbeeld vernacheld door eigen "opknapbeurten" aan je gitaar door de jaren heen) dan is er tóch redding voor je: je neemt de SP90 van Seymour Duncan. Heb ik ook gedaan, ik heb alleen de tijdverspilling op eBay overgeslagen. De SP90 is namelijk de originele P90, volledig authentiek, en dat er aan de onderkant Duncan's merknaam is ingegraveerd, in plaats van niets zoals bij Gibson, is bepaald geen concessie, maar juist een pluspunt. Want dan weet je dat je het juiste - en welbeschouwd béter dan "New Old Stock" - element in je gitaar gaat schroeven. Als je de klassieke P90 zoekt weet je natuurlijk al wat je ervan verwachten zult. Dan ken je 'm immers. Hoe hij klinkt hangt er domweg van af hoe je speelt, dat zul je bij elke gitaar meemaken. Punt uit. Maar als je het leuk vindt dat je nieuwe element er ook helemaal uitziet zoals het hóórt, nieuw en tegelijk helemaal origineel, dan zul je met de Seymour Duncan SP90 erg blij kunnen worden. Bij een Gibson J-160E kun je het element onder het bovenblad zien zitten. Het is een beetje een boers ontwerp, zeg maar een J-45 met een iets verstevigde top en een element eraan toegevoegd, maar dat simpele ervan heeft wel iets. Als je de gitaar om je nek hebt kun je de pickup in de klankkast zien en dan is het leuk, te weten dat de gitaar daarmee technisch weer als nieuw gemaakt is en tóch helemaal origineel is gebleven. Maar dat kun je alleen beoordelen als je verstand hebt van P90's, natuurlijk.

After buying my Epiphone LP Special P90, I decided to upgrade the Pick Ups because the Epiphone PUP's were a bit muddy. A friend of mine recommended the Seymour Duncan SP90's, but which ones? After researching the Duncan Website I decided on the SP90-1N Vintage at the neck and the "hot" Custom SP90-3 at the bridge (other review) for maximum flexibility.

The fitting of the pickup in my Epiphone was absolutely no problem, just had to do a bit of re-wiring and if you are handy with a soldering-iron you should have no trouble at all.

The sound in my Epiphone at the neck is typical "Bluesy" with a lot of power (although rated at low output), and really blows the stock Epiphone PUP's away, not the slightest sigh of muddiness and really open:-). If you need a good P90 Upgrade then this is for you.

Cheers

Die bestehenden P90 meiner Gold Top waren mir etwas zu brav. Deshalb habe ich mich nach einer etwas "knackigern" Variante umgeschaut. So bin ich auf die SP90-1N und 1B von Seymour Duncan gestossen.
Der Umbau gestaltete sich problemlos. Die schwarzen PUs machen sich designmässig sehr gut auf der Gold Top. Das restliche Design wurde auch entsprechend auf schwarz umgestaltet, was heisst, Speedknobs etc. auf schwarz wechseln. So entstand doch eine sehr spezielle Gold Top. (Die Version Gold Top in Black gab es übrigens schon einmal so ziemlich am Anfang der Les Paul Serie).

Nebst dem Aussehen war ja eigentlich der Sound der ausschlaggebende Punkt für die neuen PUs.

Die SP90 haben wie erwartet einen richtig knackigen Ton der vor allem für Rock 'n' Rolle und ähnlich Stilrichtungen optimal ist. Dort wo die klassische Gretsch zu Rockabilly mässig rüber kommt schliessen diese PUs die Lücke. Die SP90 sind meinem Empfinden nach mit etwas mehr Höhen ausgestattet als die üblichen P90 iger.

Für meine Gold Top eine richtige Bereicherung. Bisher war sie mehr ein "Hingucker" und weniger im Einsatz. Mit den SP90 kommt sie bedeutend öfter im Studio zum Einsatz da sie jetzt doch einen aussergewöhnlichen, charaktervollen Sound hat.