Harley Benton TE-52 NA Vintage Series

Ik was vroeger in het bezit van een amerikaanse telecaster met essen body met maple hals,zeer goede gitaar maar ik heb ze verkocht door omstandigheden....het bleef altijd knagen dat ik mijn tele kwijt was maar het kon niet anders. Na jaren zoeken kom ik de Harley Benton TE-52 NA tegen hier bij Thomann,ook met een essen body en maple hals maar voor een fractie van de prijs van een fender usa. Ik heb ze me besteld,ze was niet meer in voorraad,maar na een paar weken wachten mocht ik ze op 02/11/2020 ontvangen.Ik hed er ook ineens een retro tweed case bij besteld,van het merk Thomann. Bij het uitpakken wist ik niet wat ik zag,een pracht van een gitaar,een prachtige tekening van de houtnerven in de body en een fantastische maple hals die zo goed in de hand ligt en past als een handschoen. Op gebied van assemblage en afwerking,gewoon TOP!!
De tuners zijn ook heel goed,op alle 6 evenveel weerstand,geen fluffy gaten en ze houden de gitaar goed gestemd.De gitaar werd geleverd met d'daddario snaren 0.09. Ik was verbaasd over de sound toen ik ze bespeelde....ik heb er een paar uren op gespeeld,getest enz en de gitaar is gewoon TOP. De dag erna heb ik de snaren vervangen door d'daddario maar dan wel de set 0.10. Ik dacht dat ik de truss rod zou moeten bijdraaien maar nee hoor,de hals bleef correct. Het enige wat ik heb gedaan is de B en de E snaar de intonatie ietsje bijstellen,de actie was dik oké en sindsdien heb ik op geen andere gitaar meer gespeeld dan op deze geweldige Tele van Harley Benton.Ik zou ze zelfs niet meer ruilen voor een amerikaanse Tele want de pickups in deze gitaar zijn gewoon geweldig,ze geven de echte vintage sound weer en ze zijn gewoon stil,niks van ruis te merken wanneer ze ingeplugd is en niet speelt. Als ze dan opgeborgen wordt in de retro tweed case is het plaatje helemaal compleet. Ik denk dat ze bij Fender eens te rade moeten gaan en goed hun best moeten doen om aan deze variant te kunnen tippen,ik speel nogtans al vele jaren en heb ook echte Fenders in mijn bezit,alsook Gibson enz...dus het is niet dat ik geen vergelijk kan maken en ik ben niet de enige als je op internet gaat kijken,reviews genoeg...Kortom,aan iedereen die graag een echte goede vintage Tele wil aanschaffen,niet twijfelen,ga naar de site van Thomann en bestel ze gewoon,het is een dijk van een gitaar!! Verder wil ik ook nog graag Thomann en zijn medewerkers bedanken voor de altijd correcte,snelle en degelijke service,dank u wel Thomann!! Een zéér tevreden klant.

Ben in het bezit van een U.S.A Fender '52 reissue en was na aanschaf erg benieuwd naar een vergelijking met de HB-52-NA. Het prijsverschil is ruim 1600 Euro. Type-aanduiding '52 verwijst bij beide gitaren naar het bouwjaar waarnaar men zich heeft gericht zodat een vergelijking in die zin gerechtvaardigd is. De Harley doet mij meer denken aan de Fenders die eind jaren zeventig op de markt kwamen. vaak met bodies van Northern-Ash en meest zwaarder dan de exemplaren gemaakt van Alder, (sugar) pine of Swamp-Ash. Dat extra gewicht gaf toen (en geeft nu) een fantastische sustain die ook bij de TE-52 meetbaar langer aanhoudt. De Rosswell bridge pick-up klinkt lekker. Het halselement is in mijn beleving niet van de volle helderheid die ik wil horen al lees ik dat sommigen dat enigszins 'bassy' geluid mooi vinden. Stemmechanieken draaien goed en houden de stemming vast. De (benen) topkam is goed ingevijld zodat geen sprake is van 'citaar' geluiden, de uiteinden zijn wat grof maar die heb ik in vijf minuten gestroomlijnd. Ik lees soms in reviews dat de drie zadels van een Tele een perfecte intonatie onmogelijk maken. De intonatie van mijn HB-52-NA was 'uit de doos' onberispelijk. De halscurve en de action zijn goed en na stemmen kon ik direct spelen. Op het Thomann contolekaartje staat: 'Jack'. Well done, my boy! De hals is chunky, en het gebruikte Canadese Maple is een Telehals waardig. Tone-indruk: helder, tikje massief en erg sustainrijk. Schakelaar en tone/volume werken naar behoren en de transparante laklaag is keurig. De door Thomann geplaatste foto's doen deze TE-52-NA geen recht. Dit exemplaar heeft een two-piece Ash body van perfect passende delen met een nerf om te watertanden. Dit is een absolute aanvulling op mijn voorraadje Tele's. Gaat de vergelijking met een peperdure reissue op? Uiteraard niet. Daarvan is de toon verfijnder, de hals niet alleen chunky maar ook heel soepel, etc. etc. Ga ik dan wel spelen op die HB Tele? Zeker weten. Dat geluid en die 'feel'. Heerlijke Tele!

Na lang wikken en wegen heb ik deze gitaar enkele maanden geleden aangekocht, als tegenhanger voor mijn SG. M'n Fender Telecaster had ik verkocht omdat ik er te weinig op speelde, ik greep meer naar mijn gitaren met humbuckers - voor het zwaardere genre achtte ik deze geschikter. Maar al snel verlangde ik opnieuw naar een Tele, om mijn klankenpallet uit te breiden. Gezien de prijs kon ik er toch niet veel mis mee doen.
De gitaar kwam in onberispelijke staat toe, op één punt na: de toneknop stond een beetje scheef. Voor mij niet onoverkomelijk, maar op esthetisch vlak verliest-ie wel een punt.
Het geluid dat dit loodzware monster produceert, maakt dit echter ruimschoots goed. Wat. Een. Klank. De cleans zijn niet perfect zoals die van mijn Fender Telecaster, maar dat had ik voor de prijs ook niet verwacht. Overstuurd klinken ze echter fantastisch, ik ben helemaal fan van de Roswell brugpickup. Zonder enige problemen tovert deze schreeuwende hardrockklanken tevoorschijn (ze staat gestemd in D-standard, klinkt ongelooflijk lekker). De single-coil zorgt er ook voor dat de gitaar prachtig tot zijn recht komt in de mix van enkele demo's die ik thuis heb opgenomen.
Tot slot, voor mij nog het belangrijkste argument: vanaf het eerste moment was er een klik met de gitaar - ik grijp er gemakkelijk naar en ben elke keer weer geïnspireerd. Dat heb ik nodig in een gitaar, en dat is ook waarom dit een van m'n beste aankopen is geweest. Ze voelt geweldig, en ik ben er helemaal gek van.

Ik was al een tijdje op zoek naar een gitaar die gewoon veel kan hebben, veel kan doen, en eentje die luid genoeg is(luide pickups/elementen zijn m'n ding), de TE-52 is perfect hiervoor, en ziet er ook nog eens fantastisch uit. Mijn TE heeft een 3-piece body, met fenomenale vlam in de houtnerf, en ik vind de satin-laquer op de nek echt prachtig in het totaal plaatje passen.

De setup was fantastisch out-of-the-box, action lekker laag, intonatie helemaal top(echt verrassend precies afgesteld), de fretten lagen er top bij(beetje ruw bovenop, maar na een half uurtje inspelen super-smooth).
Het enige wat ik een beetje moest tweaken was de hals-pickup(lag een halve-slag te laag waardoor 'ie een tikkie te zacht was in de balans), en ik heb de 3-4 string-tree eraf gedraaid om de snaren wat vrijer te laten 'ringen'(wat geen probleem was, want de nut is heel goed gesneden, dus de 3-4 snaren zitten nog steeds erg secure).

Al met al is dit echt een gitaar die heel trouw aan z'n stamvader is, en delivered in elk opzicht.

Na een poosje geen gitaar meer te hebben gehad begon het toch weer te kriebelen. De reviews voor deze gitaar waren allemaal zeer positief en door de kleine prijs wilde ik het graag ook zelf proberen. Ik kan alle lof alleen maar bevestigen. De gitaar klinkt super en ziet er prachtig uit. De actie is misschien wat hoog en de snaren wat stug, maar dat kan ook best mijn perceptie zijn na een poosje niet te hebben gespeeld en zo weer gewennen. Ik ben er heel erg blij mee!

Enige puntje voor Thomann: voor de bezorging gekozen voor UPS (standaard optie). De doos kwam flink beschadigd (gaten, slordig dichtgetaped) en erg vies aan. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er bij UPS met deze fragiele zendingen wordt gesmeten!

Update: ik heb de binnenkant van de gitaar en de slagplaat bekleed met koperfolie en m.b.v. een push-push pot de optie ingebouwd om de pickups in serie te achakelen (als een humbucker). Kleine wijzigingen die de gitaar nog bruikbaarder maken!

Na twee jaar twee exemplaren in bezit te hebben, waar ik dagelijks urenlang op speel, kan ik bevestigen, dat het geweldige T-styles zijn.
Een fantastisch geluid, prettige hals en alles blijft perfect werken.
Ik heb er één de de Wilkinson pups, die is uitgerust met onnodige locking tuners en nutteloze copper shielding om mee op pad te gaan en één geheel ongewijzigd exemplaar met Roswell pups, die thuis blijft en waar niemand anders dan Ik op mag spelen.
Ze wegen dieplood, maar een stoel doet wonderen. Big Band-, Western Swing-, Jazz-, Blues- en Jazz Manouche-gitaristen zaten vroeger altijd en doen dat nog immer. Charlie Christian, Django Reinhardt, Herb Ellis en Roy Nichols zaten gewoon.
Voor de prijs van de TE-52 NA hoef je het niet te laten en ik heb er al menig kostbare Fender geheel mee zoek gespeeld.
Het is een vriend, die graag in je gezelschap is en vrolijk mee op reis gaat.