Hoe klinkt het?
Deze hoofdtelefoon heb ik nu zo’n vijf weken en de luisterervaringen zijn meer dan redelijk tot goed. Het hoog klinkt nogal briljant maar dat is goed te compenseren met de toonregeling van een versterker.
In het middelhoog gebied klinken koperblazers lekker venijnig zoals het hoort (tweede deel Le sacre du printemps, Stravinsky) waar de koperblazers hun instrumenten behoorlijk van katoen geven.
Op het middengebied heb ik niks aan te merken omdat zangstemmen natuurlijk klinken, en de neuzige bijklank van een cello evenals die van een hobo wordt levensecht getroffen.
Over het laag ben ik heel tevreden…. waarmee ik meteen met de deur in huis val: Ik vind dat de basregisters worden aangedikt door hoofdtelefoons in het algemeen in tegenstelling tot de Superlux HD 330 die dat persé NIET doet. Een mooie referentie voor mij om dat te testen zijn de 6 Triosonates voor orgel van Bach gespeeld door Hans Fagius waar de Superlux glansrijk slaagt.
Het blijft toch opmerkelijk. Teveel bas? Ik ken dat al ruim vijfenveertig jaar: In de jaren zeventig hoorde je dat vooral bij de gesloten types (Koss bijvoorbeeld) en nu nog steeds. Een meer recente ervaring? Ik heb zo’n 4 jaar geleden mezelf laten verleiden om de veelgeroemde Beyerdynamic DT 770 te kopen en dat was een tegenvaller vanwege de voor mij persoonlijk overtrokken laagweergave. Hiermee wil ik ook een waarschuwing geven aan geïnteresseerden: Als je van een lekkere bas houdt zal de Superlux vies tegenvallen, of misschien ga je wennen aan een wat meer natuurlijke basweergave ;-)
De transient (puls)weergave is prima. Ik heb geluisterd naar Music for 18 musicians van Steve Reich en naar Brand X waar Phil Collins dát doet waar hij zéér goed in is: Percussie. Het is een genoegen te ervaren dat slaginstrumenten en percussie lekker fel aangesneden worden via de Superlux. Het komt in de buurt van een electrostaat, die hier net wat gemakkelijker omgaat met transients maar het verschil is subtiel, ook omdat het ronduit bizar is als je de prijs in aanmerking neemt (vergeleken met bijvoorbeeld een Stax) hoe de Superlux hier, maar ook in het volledige frequentiespectrum presteert.
Afwerking:
Het geheel komt nogal fragiel over. Het gaatjesrooster aan de buitenzijde van de oorschelpen is naar ik vermoed gestanst of laser gesneden uit nogal dun aluminium want het geeft gemakkelijk mee als je er op drukt. Oppassen dus, en sowieso is het onzinnig om hier – het betreft een halfopen constructie – de weergave trachten te beïnvloeden door op de oorschelpen te gaan drukken.
De beugels (metaalprofielen) waar de oorschelpen kantelbaar op gemonteerd zijn hebben geen bramen die ontstonden bij het stansen maar voelen toch wel scherp aan en daar moet je niet zozeer rekening houden met je vingers maar meer met de – vind ik – flinterdunne aansluitkabels voor links/rechts die daar vlak langsaf gaan. Je pakt de hoofdtelefoon daar niet vast bij het op- en afzetten maar toch is het opletten geblazen deze kabeltjes zo min mogelijk in contact te laten komen met de oorschelpbeugels.
Ook de fijn soepele aansluitkabel en zijn trekontlasting oogt kwetsbaar. Al met al lijkt het er op of men nog steeds denkt bij Superlux: slank is de mode, want de kabelarij is akelig dun. De kabel heeft in het begin de nare eigenschap te veel weerstand te ondervinden. Ik bedoel: hij glijdt nogal stroef over onderlinge lussen maar ook over allerhande andere oppervlakken waar de kabel mee in aanraking komt of ligt. Die weerstand neemt na verloop van tijd wel af. Opmerkelijk is dan weer wel… Ik moet enorm geluk hebben gehad want de eerste dag sleurde ik de Superlux van mijn tafel omdat het aansluitsnoer onverklaarbaar om mijn voet zat en toen ik ging zitten om de snoer te ontlasten rukte ik er nog eens extra aan. Ik wist 100% zeker dat dit einde kennismaking met de Superlux was dus mijn verbazing was heel groot toen bleek dat alles nog helemaal intact was en de geluidsweergave ook nog volledig in orde!
De velours oorpolsters zijn absoluut heerlijk en dragen bij aan het comfort dat de hoofdtelefoon biedt. Ik ben er ‘s-avonds laat zittend in m’n luisterstoel al een keer mee in slaap gevallen nadat een een CD was afgelopen.
Conclusie: een prima hoofdtelefoon die voor het geld niets te wensen overlaat.
Je moet er wel voorzichtig mee zijn.
Als z.g. hifi-hoofdtelefoon voldoet de constructie, behalve als een onderzoekslustige kleuter ermee aan de haal gaat, en is is de keuze van de materialen aanvaardbaar. Maar als studiohoofdtelefoon ligt de Superlux vermoed ik ‘in geen tijd aan gort’, dus de toevoeging -Pro- aan de naam is onzinnig. En dat voorval met de aansluitkabel dan? Dat was een uitzonderlijk geval van geluk.