
Gitaristen behoren tot degenen die vaak allerlei dingen moeten aanhoren. Zoals ook zangers en zangeressen zijn ze meestal het middelpunt op het podium. Het is dus nogal logisch dat ze door clichés omstrengeld worden. Hier zijn enkele steeds terugkerende uitspraken die gitaristen niet onbekend voorkomen.
-
“Kan het wat zachter”
Gitaristen staan niet zo heel bekend om een terughoudend volume. Vooral degenen die buizenversterkers gebruiken, die alleen het warme en assertieve geluid krijgen wanneer de voorversterkers tot vermogenslimieten worden aangedreven. Om je bandcollega’s niet te veel te ergeren, zou je een volume compromis kunnen sluiten. Tenminste, totdat jullie het grote podium opgaan.
-
“Gebruik minder effecten”
Het gesprek tussen de geluidstechnicus en de gitarist is altijd hetzelfde: “je geluid is modderig, gebruik a.u.b. minder effecten.” Thuis heb je het geluid, perfect met reverb, chorus, flanger en de hele mikmak, prachtig afgestemd. In de oefenruimte of bij een kleine gig zonder PA lukt het wel en je wordt zelfs aangemoedigd, maar zodra je de grotere podia betreedt, is het afgelopen. De kunst is om de ruimtelijke effecten zodanig te reduceren tot de meest essentiele
-
“Je gitaar is vals”
Je hebt net een vette solo op volledige snelheid en met precisie afgeleverd. Sweeping, tapping, shredding, van alles en nog meer. Het is zelfs een wonder dat je vingers niet in de knoop zijn geraakt. Je mag jezelf wel op je schouder kloppen, maar de gezichten van de anderen vertellen een ander verhaal. En inderdaad: “Je gitaar klinkt vals”, dat wilde je nou net niet horen. Hoe kan men zo kleinzielig zijn…
-
“Luister naar het origineel”
Je hebt een coversong geoefend waar absoluut naar gevraagd zal worden op de volgende show. Het ritme heb je precies goed en eindelijk kan je bij de solo laten zien wat je allemaal in je hebt. En de reactie daarop: “Luister naar het origineel.” Niet dat ze specifiek zeiden dat het slecht was; maar ook weer niet dat het beter was dan het origineel. Stelletje onwetenden…
-
“Dit liedje ken ik”
Diep in creatieve gedachten verzonken heb je een nieuw nummer op je gitaar gecomponeerd. Langzaam en dynamisch speel je het af en alles flowt lekker. De lijnen van de bas en de grooves van de drummer kun je je er al bij voorstellen. Maar reeds na nog geen 5 maten zegt de pedante en muzikaal hoog ontwikkelde bassist vrij bot: “Dit liedje ken ik.” Waarom doe je me dit toch aan? Alles is wel ooit eens een keertje op een of andere manier ergens gespeeld, toch?
-
“Je gitaar klinkt altijd hetzelfde”
De gitarist heeft verschillende geluiden samengesteld. Een distortion, een clean, en ook nog een variatie in delay en volume. Hij neemt het tijdens de repetitie helemaal door, om dan uiteindelijk te horen te krijgen dat zijn gitaargeluid altijd hetzelfde klinkt. Ten eerste, lieve mensen, is dat helemaal niet waar. Ook is het immers dezelfde gitaar (en ook dezelfde vingers). En ten derde, klinken de drums of de bas dan elke keer anders?
-
“Heb je nog iets anders aan te bieden?”
Je kan het niet meer horen; deze synthetische muziektaal, die je op zijn hoogst in de studio hoort. Je speelt bij een nieuwe titel wat er in je hoofd en je vingers komt. Oké, het was wel nog niet perfect bij de eerste keer. Maar dan komt het, “Heb je nog iets anders aan te bieden?”. Iets “aanbieden?”, Nee, dat doe je niet. Jij bent toch geen menukaart?
Heb je ze wel eens gehoord? Welke vervelende dingen heb jij moeten verdragen? ?
treble-king schreef:
PA dude; ‘kan je gitaar iets zachter?’, ik;’ ja, maar m’n versterker NIET’. LOL
Anto. Haurissa schreef:
Sommige mensen moeten niet te veel zeuren, iets wat je hebt doe gewoon, je hebt of je hebt het niet.
Als je samen met een groep speeld, dan is beter om naar elkaar te luister, want je bent als het ware 1 team en goed naar elkaar luisteren en de ruimte geven en geduld zodat jullie samen kunnen onwikkeling /ontplooien om tot die doel komen, waar je moet zijn. Luisteren de oren naar elkaar toe is belangerijk.
Ik wens iedereen succes.
Erwin schreef:
“Kan je Angie van de Stones spelen?”
zucht…
“NEE!”